Frank Borzage i Budd Boetticher

Frank Borzage i Budd Boetticher byli mistrzami, kt鏎zy zawsze pozostawali w tle gatunk闚, kt鏎ym się poświęcali. Borzage byl gl闚nym tw鏎cą melodramatu pod koniec lat dwudziestych i przez cale lata trzydzieste, ale nigdy nie zdobyl uznania, na kt鏎e tak slusznie zaslużyl Douglas Sirk, inny mistrz gatunku. Pozostal na podrzędnej pozycji i dziś malo się o nim pamięta, podobnie jak o Johnie M. Stahlu, kt鏎y poświęcil się gatunkowi, mial filmy, kt鏎ym nowe wersje nadal sam Sirk, ale dziś jest zapomniany. Pozostają prekursorami, ale nie mistrzami, przez co zapomina się o niezwyklej wartości takich film闚 jak Si鏚me niebo czy Aniol ulicy. Jeśli chodzi o Budda Boettichera, uznanie francuskich krytyk闚 - Andr?Bazin jako pierwszy wlaściwie ocenil jego zaslugi - nie wystarczylo, by usunąc go z drugiego szeregu w stosunku do takich nazwisk jak John Ford, Howard Hawks czy Anthony Mann. W książce Frank Borzage i Budd Boetticher: 1927-1960 Ricardo Luiz de Souza analizuje tw鏎czośc obu filmowc闚.